Sprzęt wędkarski.
Wędzisko
Zbieżny kij, pierwotnie wykonywany w całości z leszczyny, bambusa lub innych gatunków drewna, w późniejszym okresie składający się z dwu lub więcej części łączonych skuwkami. Przełomowym etapem w produkcji wędziska było wprowadzenie włókna szklanego, początkowo w postaci pręta, następnie rury. Zastosowanie włókien węglowych, koronowych, kevlarowych oraz ich kompozycji pozwoliło na produkcję wędzisk nie tylko mocniejszych i sztywniejszych, ale również dłuższych i lżejszych. Współcześnie dzielą się na 2 kategorie: wędziska składane (dwu- lub więcej częściowe) łączone kielichowo, oraz teleskopowe (kilku- lub kilkunastoczęściowe). Według Regulaminu Amatorskiego Połowu Ryb minimalna długość wędziska musi wynosić, co najmniej 30 cm.
Karpiówka
Wędkarskie określenie stosowane w odniesieniu do wędziska mocnego, solidnego, przeznaczonego do połowu dużych i silnych ryb (np. karpia, amura). Dotyczy wędzisk o długości 3 m i więcej, o akcji parabolicznej i dość dużej wadze rzutowej. Typowe wędzisko karpiowe jest dwuczęściowe, ma długość 3,30-3,90 m i wagę rzutowa 40-100 g.
Blanc
W wędkarstwie podstawowy element wędziska, najczęściej odcinek cienkiej zbieżnej rury wykonanej z różnych rodzajów materiałów (np. włókna szklane, węglowe, mieszane z kewlarem i inne). Długość, sztywność oraz zbieżność blanków decyduje o akcji wędziska i jego wytrzymałości.
Kołowrotek
Urządzenie wędkarskie spełniające w zestawie wielorakie funkcje. Umożliwia łowienie na dużych odległościach, ułatwia wyrzut, zwijanie żyłki i hol ryby, pełni rolę amortyzatora (amortyzator gumowy) oraz magazynu żyłki. Rozróżnia się zasadniczo dwa typy kołowrotków: ze szpulą ruchomą i ze szpulą nieruchomą.
Podbierak
Pomocnicze narzędzie wędkarskie służące do wyjmowania z wody złowionych ryb. Najczęściej ma postać trójkąta, (na którym rozpięty jest worek z siatki) z rękojeścią, często teleskopową, o długości 3-4 m.
Sygnalizator Brań
W wędkarstwie wskaźnik, brań informujący wędkarza o tym, co dzieje się z przynęta. Ze względu na różnorodność metod połowu stosuje się różne sygnalizatory brań, m.in.: bombkę, elektroniczny sygnalizator brań, drgającą szczytówkę, spławik.
Elektroniczny sygnalizator brań
Urządzenie elektroniczne spotykane najczęściej w postaci podpórki pod wędzisko (rzadziej montowane do wędziska na stałe), przez którą w odpowiednim wycięciu przechodzi żyłka. W momencie brania lub/i wysnuwania żyłki przez rybę elektroniczny sygnalizator brań, reagując na ruch żyłki, emituje pulsujący dźwięk lub/i uruchamia sygnał świetlny.
Spławik
Element zestawu wędkarskiego stosowany w metodzie odległościowej, gruntowej, spławikowej, przy połowach na żywca i rzadziej przy połowach spod lodu. Spławik w zestawie spełnia dwa zadania: utrzymuje przynętę na zadanej głębokości i sygnalizuje branie ryby. Spławiki wykonuje się najczęściej z korka, drzewa balsa, spienionych tworzyw sztucznych lub wykorzystuje się kolce jeżozwierza i sto siny piór dużych ptaków (gęsi, pawia). Spławiki dzielą się na dwie podstawowe grupy: spławiki stałe (umocowane na żyłce nieprzesuwnie) i spławiki przelotowe (umocowane do żyłki za oczko w dolnej części i przesuwające się po niej swobodnie pomiędzy obciążeniem i stoperem). Spławiki przelotowe stosuje się najczęściej tam, gdzie głębokość łowiska jest większa od długości wędziska. Na wodach stojących stosuje się spławiki smukłe (wysokie, o długiej części wskazującej), na wodach płynących natomiast – spławiki pękate (w kształcie gruszki, tym większe, im większy jest uciąg wody).. ĄĄĄBombka – sygnalizator brań – potoczne określenie wędkarskie odnoszące się do sygnalizatora brań przy połowach w wodzie stojącej na zestaw z ciężarkiem gruntowym. Bombka podwieszona na zwisającej żyłce pomiędzy przelotami w czasie brania unosi się do góry sygnalizując moment brania ryby. Złożona jest ona z lekkiego korpusu w kształcie kuli lub owalu i oczka z drutu umocowanego na stale do niej, a dającego się nawlekać na żyłkę.
Drgająca szczytówka
W wędkarstwie, sygnalizator brań w wędziskach typu Winklerpicker, Quivertip, Swingtip, w postaci krótkiej (30-50 cm) wymiennej szczytówki. Drgająca szczytówka w zależności od grubości i twardości (czułości) może być stosowana w różnych warunkach połowu.
Kotwiczka
W wędkarstwie, podwójny, potrójny lub rzadziej poczwórny haczyk wędkarski. Kotwiczki podwójne wykonywane są z jednego odcinka drutu zgiętego w połowie na kształt oczka i zakończonego po obu stronach haczykami. Rozstawienie grotów kotwiczki podwójnej może wahać się w przedziale 90-180°, standardowo wykonuje się je o rozstawie 120°. Kotwiczka potrójna powstaje z dołączenia na stałe do jednego lub obu razem ramion kotwiczki podwójnej haczyka. Rozstaw grotów kotwiczki potrójnej wynosi 120°. Kotwiczka poczwórna (obecnie rzadko spotykana) jest połączeniem dwu kotwiczek podwójnych o rozstawie 90°. Kotwiczki wykonywane są w dwu rodzajach: otwarte, o nie dołączonym na stałe jednym z ramion (przystosowane do szybkiej wymiany), i zamknięte, o złączonych na stałe wszystkich ramionach. Spotyka się również kotwiczki o niejednakowych ramionach, najczęściej jedno z ramion jest mniejsze od pozostałych, np. dwa z ramion maja rozmiar 2, trzecie ramie rozmiar 6. Numeracje kotwiczek są identyczne jak numeracje haczyków.
Haczyk
Podstawowy element zestawu wędkarskiego umożliwiający połów ryb na wędkę. Haczyki znane były już plemionom pierwotnym, o czym świadczą wykopaliska archeologiczne, od tego czasu haczyk przeszedł niewielkie zmiany konstrukcyjne (kształt), natomiast ogromne zmiany nastąpiły w zakresie stosowanych surowców do jego produkcji (począwszy od kości zwierzęcych pierwotnie, do stali specjalnych obecnie). Druciak, w wędkarstwie określenie haczyka wykonanego z cienkiego drutu, o przekroju okrągłym na całej długości (nie kutego na łuku kolankowym).
Amortyzator
Gumowy, krótki odcinek specjalnej gumy stosowany w wędkarstwie wyczynowym (sportowym) w zestawieniu: wędzisko – zestaw, mający za zadanie hamować ataki ryby oraz nie dopuścić do zerwania zestawu. Amortyzator gumowy może być mocowany z zestawem bezpośrednio na zewnątrz wędziska lub może być ukryty, wewnątrz, co zapobiega splątaniem w niekorzystnych warunkach połowu.
Główka
W wędkarstwie, ciężarek, najczęściej niecentryczny, w kształcie małej rybiej główki, stosowany w metodzie spinningowej, pozwalający na wykonywanie dalekich rzutów i głębokie prowadzenie przynęt. Główka dopinana jest zwykle przy pomocy agrafki tuż przed przynętą spinningową do żyłki lub rzadziej przez potrójny krętlik jako obciążenie boczne. Zakończenie haczyka (trzonka) pozwalające na jego trwałe przywiązanie do żyłki. Stosowane są dwa rodzaje główek: płaska, zwana łopatką i pętlowa, zwana oczkiem lub uchem.